آبشستگی در اثر فرسایش بستر رودخانه و جابجایی مواد توسط جریان آب حاصل می شود و یکی از اصلی ترین علل فروپاشی پل ها می باشد. آبشستگی با گذشت زمان اطراف پایه های پل را خالی کرده و باعث ناپایداری سازه می گردد. بنابراین شناخت این پدیده، پیش بینی میزان آبشستگی و لحاظ کردن آن در طراحی پل هاو از همه مهم تر به کار بردن تمهیدات لازم برای کنترل و کاهش آن ضروری می باشد. در این تحقیق میزان آبشستگی موضعی در زاویه های برخورد 0-10-20-30 درجه جریان با پایه پل مستطیلی پیشانی گرد بصورت فیزیکی مورد مطالعه قرارگرفته شد. نتایج نشان می دهد گودال آبشستگی اطراف پایه پل تنها در زاویه برخورد 0 درجه دارای تقارن می باشد و با ایجاد و افزایش زاویه در برخورد آب با پایه پل بر عمق و میزان آبشستگی افزوده گشته و گودال حاصله از حالت تقارن خارج می شود، بطوری که شعاع گودال در جهت مخالف با چرخش پایه بیشتر می شود و نیز گرده ماهی ایجاد شده در پشت پایه پل افزایش طول می دهد.